محبت های افراطی در دوستی های مذهبی

1- کیفیت به وجود آمدن :

الف - دیدن کمال عبادی و عرفانی در طرف مقابل (این مورد، ابتداً خوب است)

ب - شیطان ادامه مسیر را دست می گیرد و این حساسیت را به علاقه شدید تبدیل می کند (معمولا هیچگاه حساسیت به یک پیرِ عالمِ دین، تبدیل به انس نمی شود)

ج - ملاک سنخیت در امور معنوی، تقواست و شیطان برای تحریک ما، سنخیتی را در مسائل مادی نشان می دهد و ما را در آن تحریک می کند

د - وسوسه شیطان برای دقت بیشتر بر عمل طرف مقابل و بعد بر چیزهای غیر عبادی او و واسطه های مربوط به او (خندیدن، حرف زدن، مسیرخانه، وسیله نقلیه، اسم و...) زیاد می شود

ه - شیطان نمی گذارد بفهمیم که این دام اوست و این امر را الهی جلوه می دهد و حساسیت ها را زیاد می کند و علقه دل را هروز زیادتر می کند و کم کم فکر را کاملا مشغول می کند

 

2- آسیب­ها و ضررها:

الف - این محبت قرار بود باعث کمال ما شود ولی مانع ما می شود، زیرا قرار بود محرک ما باشد و ما را جلو ببرد ولی ما را به خودش مشغول میکند

ب - آرامش و انس فکری آنجاست و فرودگاه فکری در آنجا تشکیل شده است

ج - آلودگی به گناه خیلی راحت تر از این محبت ها پاک می شود و از دل کنده می شود

د - در صورتی که بخواهد آن را علاج کند، طوفان عمیقی بین عقل و نفس به وجود می آید و همه عبادات از ما گرفته می شود.

ه - به ازدواج هم لطمه می زند و انس و رغبت ازدواج را هم از بین می برد

 

3-  کیفیت معالجه:

الف - درک حساسیت موضوع

ب - افزایش محبت به خدا و امام زمان

ج - قطع رابطه ظاهری و کم­کم قطع رابطه فکری (غفلت از او)

غیر خدا، همه اش گناه است و در مورد محبت مجازی، اصلا آیه و روایتی نداریم و ما باید از ابتدا به محبت حقیقی درگیر شویم و در جاده اصلی حرکت کنیم و نه این­که با محبت مجازی خود را از محبت حقیقی باز داریم و آن را مقدمه ای برای حرکت به سمت محبت حقیقی بدانیم.

خلاصه جلسه 20 سخنرانی پیرامون موضوع محبت – آیت الله ابوالحسن مهدوی اصفهانی